อยากให้ ช่วยถอดคำประพันธ์บทนี้ให้หน่อยนะคะ
ลมคือพิษ ตากทรวง
หนาวนอกรุมในดวง จิตช้ำ
โฉมแม่พิมลพวง มาเลศ กูเอย
มือแม่วีเดียวล้ำ ยิ่งล้ำลมพาน
ถอดความ "ลมที่พัดนั้น ทำให้หนาวถึงในอก หนาวภายนอกทำให้หัวใจต้องช้ำชอก แต่สาวงามดั่งดอกไม้ของตัวฉัน ใช้มือพัดเพียงครั้งเดียว ก็สดชื่นยิ่งกว่าลมที่พัดเสียอีก"