อยากทราบประวัติกํานันเป๊าะค่ะ

นายสมชาย คุณปลื้ม (กำนันเป๊าะ)


วิถี "เจ้าพ่อตะวันออก" ก่อตำนาน "เลือดล้างเลือด" มาตั้งแต่ยุค "เสี่ยจิว-เสี่ยฮวด-เสี่ยเก๊า" ก่อนปักฐานมั่นคงในยุค "กำนันเป๊าะ" แต่ตำนานบทเก่าอาจ "อวสาน" เมื่อผู้ยิ่งใหญ่เร้นกายจากไป

การสิ้นสุดตำนาน "เจ้าพ่อตะวันออก" อย่างไม่เป็นทางการของ "กำนันเป๊าะ" หรือ นายสมชาย คุณปลื้ม วัย 69 ปี หลังเจ้าตัวเลือกที่จะหลบหนีคำพิพากษาลงโทษของศาลสถิตยุติธรรมจะถือว่าเป็น "ตำนานบทใหม่" ก็ว่าได้ โดยก่อนหน้านี้อดีตผู้ยิ่งใหญ่ในดงเสือ-แดนสิงห์เหล่านี้ส่วนใหญ่ล้วนแต่มีจุดจบด้วยควันปืน และกลิ่นคาวเลือดทั้งสิ้น เพราะในยุทธจักรนักเลง "เลือดย่อมล้างด้วยเลือด" เท่านั้น !!!

ย้อนกลับไปเมื่อ 25 ปีก่อน ตำนานเลือดฉบับปฐมฤกษ์ก็เปิดฉากขึ้นอย่างเป็นทางการ เมื่อ "เสี่ยจิว" หรือ นายจุมพล สุขภารังษี ผู้เรืองอำนาจในยุคนั้นถูกดักถล่มด้วยอาวุธสงครามตายอย่างสยดสยอง
เช้าวันที่ 25 มิถุนายน 2524 อากาศแจ่มใส แต่รังสีอำมหิตกลับเข้าห่มคลุมทีละน้อย เสี่ยจิวพร้อมลูกน้องคนสนิทและคนขับรถ 3 คน เดินทางไปดูที่ดินใน ต.หนองไม้แดง อ.เมืองชลบุรี เพื่อสร้างศูนย์การค้าแห่งใหม่ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่พักของเขามากนัก หลังเสร็จภารกิจจึงเดินทางกลับทางเส้นบายพาสเลี่ยงเมืองชลบุรี

ทันใดนั้นรถกระบะลึกลับ 2 คันบรรทุกชายฉกรรจ์นับสิบคนก็เร่งเครื่องตามประกบ เมื่อได้จังหวะก็ใช้อาวุธสงครามนานาชนิดกราดยิงถล่มรถเบนซ์คันงามของเสี่ยจิวอย่างไม่ยั้งมือนับร้อยๆ นัด แต่กลับต้องผิดคาดอย่างใหญ่หลวง เมื่อกระสุนปืนไม่สามารถฝ่า "กระจกกันกระสุน" เข้าไปได้

ทว่า คนขับไม่สามารถฝ่าวงล้อมไปได้ จึงตัดสินใจ "ไขกระจก" เพื่อยิงต่อสู้ แต่นั่นเป็นการตัดสินใจที่ผิดอย่างมหันต์ เพราะเป็นการ "เปิดช่อง" ให้คนร้ายโยนระเบิดมือเข้าใส่ช่องกระจกที่เปิดอยู่จนตัวถังพังยับเยิน ก่อนที่ทีมสังหารทมิฬจะกราดยิงถล่มซ้ำจนดับคาที่หมดทั้งคัน !!!

ร่ำลือกันว่า ทีมสังหารครั้งนั้นเป็น "คนมีสี" ในพื้นที่ แถมยังเป็น "สีเขียว" อีกด้วย แต่นั่นก็เป็นเพียงความเชื่อ และยังไม่สามารถจับมือใครดมได้จนถึงทุกวันนี้ !?!?
ปมสังหารในครั้งนั้น คาดว่าเกิดจากการขัดผลประโยชน์ในธุรกิจ "แร่พลวง" ในพื้นที่ ต.บ่อทอง อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี ซึ่งเสี่ยจิวเป็นผู้ค้ารายใหญ่ เพราะมีเรือขนถ่ายส่วนตัวขนส่งไปถึงสิงคโปร์

ต่อมา กลุ่ม "คนมีสี" เห็นผลประโยชน์มหาศาล จึงเข้ามาขอ "มีเอี่ยว" จนสร้างความไม่พอใจให้แก่เสี่ยจิวเป็นอย่างมาก แต่คนมีสีก็ไม่พอใจเช่นกัน เพราะเสี่ยจิวไม่ยอมแบ่งผลประโยชน์ให้ และดูเหมือนว่าเสี่ยจิวจะรู้ตัว และพยายามไกล่เกลี่ยโดยการส่งของไปบรรณาการให้ แต่เรื่องมันไม่จบง่ายๆ เช่นนั้น และ "ความตาย" ของเสี่ยจิวก็คือ "คำตอบ" ที่มาเฟียมีสีกลุ่มนั้นต้องการมากที่สุด

ระหว่างนั้นลูกน้องเสี่ยจิวก็ค่อยๆ ถูกเก็บทีละคนสองคนจนไม่มีใครกล้าอ้างบารมีเสี่ยจิวอีก จากนั้นจึงมาถึงยุคของ "กำนันเป๊าะ" ลูกน้องคนสนิทคนหนึ่งของเสี่ยจิวที่ก้าวเข้ามาแทนที่ด้วยบุคลิกความเป็นคนใจนักเลง กล้าได้กล้าเสีย มีทั้งพระเดชพระคุณจนมีคนยอมเข้ามาสวามิภักดิ์ด้วยเป็นจำนวนมาก

ทว่า หลังการตายของเสี่ยจิวประมาณ 8 ปีก็พลันปรากฏ "ดาวดวงใหม่" จรัสแสงขึ้นมานั่นก็คือ "เสี่ยฮวด" หรือ นายพิพัฒน์ โรจน์วานิชชากร แต่นั่นกลับเป็นการท้าทาย "ขั้วอำนาจเก่า" โดยตรง
ช่วงสายวันที่ 5 เมษายน 2532 ในวันไหว้บรรพบุรุษ หรือวันเช็งเม้ง เสี่ยฮวดพร้อมลูกน้องคนสนิทเดินทางมาตามถนนสายเศรษฐกิจ-บ้านบึง ช่วง กม. 4.5 ต.บ้านสวน อ.เมือง จ.ชลบุรี ก่อนจะถูกกลุ่มมือปืนใช้อาวุธสงครามทั้งปืนอาก้าและเอ็ม 16 กราดยิงถล่มเสียชีวิตหมดทั้งคัน !!!!

ประเด็นความขัดแย้งในครั้งนั้นมีหลายประเด็น ทั้งความขัดแย้งส่วนตัว,การซื้อที่ดินใน อ.ศรีราชา เพื่อทำโครงการศรีราชามหานคร รวมทั้งประเด็นขัดแย้งกับนายตำรวจใน จ.ชลบุรี

ต่อมา ตำรวจก็จับกุมผู้ต้องหาได้ 10 คน และมีการอ้างว่า นายปรีชา สถาวร หรือ "แดง สิงห์ป่าซุง" เป็นคนลงมือ แต่พยานหลักฐานไม่เพียงพอ ตำรวจจึงกันไว้ในฐานะ "พยาน"

แต่สุดท้ายแดงก็ถูกกราดยิงด้วยอาวุธสงคราม ตายเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2533 !?
ส่วนผู้ต้องหาที่เหลือศาลสั่งยกฟ้อง ท่ามกลางปมการตายปริศนาของเสี่ยฮวด และข้อสันนิษฐานเดิมๆ ของตำรวจในพื้นที่คือ "คนมีสี" ลงมือ

คลื่นลม ณ ชายทะเลด้านตะวันออกสงบราบเรียบได้ไม่นานก็กลับต้องระอุขึ้นอีกครบ เมื่อ "มือขวา" ของกำนันเป๊าะ คือ นายกำพล คุปตวานิช เจริญ หรือ "เสี่ยเก๊า" ถูกยิงถล่มเสียชีวิตไปอีก

ต่อมา ตำรวจได้กลิ่นคนที่พยายามตามเก็บ นายสมบูรณ์ หรือ เอี่ยม ม็อบ เพราะมีส่วนรู้เห็นในคดีนี้เพื่อเป็นการ "ปิดปาก" ไม่ให้ถึงตัวการ นายสมบูรณ์ จึงชิงมอบตัวตำรวจ นำโดย พล.ต.ท.ธนู หอมหวล ผบช.ก. (ในสมัยนั้น) โดยระบุว่า นายประมวล นาสวนชัย หรือ "ไอ้ตาแดง" และ จ.ส.ต.สมชาย อินสาหร่าย ร่วมลงมือสังหารเสี่ยเก๊าพร้อมกับตนเอง ทั้งยังระบุว่า จ.ส.ต.สมัย หรือ เอก วงศ์ไชย เป็นผู้จ้างวาน เนื่องจากความขัดแย้งการจัดซื้อที่ดินบริเวณหาดทรายทอง ต.นาจอมเทียน อ.บางละมุง จ.ชลบุรี

สำหรับที่ดินผืนดังกล่าวมีเนื้อที่ 4 ไร่ 1 งาน มี กำนันเป๊าะ ครอบครองต่อจาก นายสุรชัย สุขนิรันดร์ แต่ที่ดินผืนดังกล่าวก็มีนายตำรวจระดับ "นายพล" หลายคนหมายตาขอเข้าจับจองไว้ด้วยเช่นกัน

การตายของเสี่ยเก๊า ทำให้กำนันเป๊าะเสียใจมาก เพราะเขาถือว่าเป็นมือขวาของกำนันคนดังอย่างแท้จริง โดยกำนันเป๊าะได้มอบหมายให้ดูแลกิจการต่างๆ เช่น เอเย่นต์สุราต่างประเทศ, หัวคะแนนคนสำคัญในพื้นที่ ฯลฯ ท่ามกลาง "ข่าวลือ" ว่า จะมีรายการ "ถล่มกำนันเป๊าะ" เป็นรายต่อไป

ทว่า คนอย่างกำนันเป๊าะย่อมไม่ยอมให้ใครมา "เคี้ยว" ได้ง่ายๆ และด้วย "หูตาสับปะรด" ทั้งในยุทธจักรนักเลง และในวงการข้าราชการทำให้เขาล่วงรู้ถึง "แผนสังหาร" เสียก่อน
วันนั้น (29 มีนาคม 2537) กำนันเป๊าะล่วงรู้ถึงแผนอะไรบางอย่าง จึงงดการเดินทางไปร่วมพิธีเก็บศพไร้ญาติ ณ มูลนิธิสว่างบริบูรณ์ธรรมสถาน ต.นาเกลือ อ.บางละมุง อย่างกะทันหัน !?

ก่อนจะสะกิดให้ตำรวจบุกค้นสำนักงานบริษัท เอ.ซี ซีเคียวริตี้ กราด กรุ๊ป จำกัด เลขที่ 225/65 หมู่ 6 ต.หนองปรือ อ.บางละมุง จ.ชลบุรี ซึ่งเป็นสำนักงานของ จ.ส.ต.สมัย ผู้ต้องหาในคดีสังหารเสี่ยเก๊านั่นเอง

ผลการตรวจค้นของตำรวจ เมื่อวันที่ 29 มีนาคม 2537 พบปืนโตกาเลฟ ออซซี่ (ชนิดเดียวกับที่ใช้สังหารเสี่ยเก๊า) ซุกซ่อนอยู่ในโถส้วม ทั้งยังตรวจพบอาวุธปืนสงครามนานาชนิด เช่น ปืนยิงรถถังแบบเอ็ม-72,ปืนอาก้า ระเบิดลูกเกลี้ยง-เอ็ม 67 ฯลฯ รวมแล้วกว่า 30 รายการ ซุกซ่อนอยู่ในถัง 200 ลิตร ซึ่งถูกฝังไว้ใต้ดิน โดยกำนันเป๊าะเชื่อมั่นว่า อาวุธทั้งหมดจะถูกนำมาใช้สังหารตนเอง!?

จากนั้น ตำรวจจับกุมผู้ต้องหาในคดีฆ่าเสี่ยเก๊าเพิ่มเติม คือ ส.ต.อ.วิชัย สาวงศ์นาม อดีตตำรวจใน จ.นครราชสีมา ที่ถูกไล่ออกจากราชการ และ นายปราการ วงศ์ไชย (น้องชาย จ.ส.ต.สมัย)

แม้จะเล่นกันแรงขนาดนี้ แต่สุดท้ายคดีนี้ก็เงียบหายไป และวงจรแห่งการฆ่าฟันกันเพื่อแก่งแย่งผลประโยชน์ในดินแดนชายทะเลแห่งนี้ก็ยังดำรงอยู่เรื่อยมา โดยยุคหลังๆ ที่สั่นสะเทือนวงการมากๆ ก็เช่นในรายของ พ.ต.ท.ไชยันต์ วิชัยดิษฐ และ "กำนันยูร"-ประยูร สิทธิโชติ โดยในรายแรกถูกดักถล่มคาถนนอย่างอุกอาจ ส่วนรายหลังก็ถูกฆ่าคางานแต่งกลางวันแสกๆ ซึ่งต่างก็อุกอาจไม่แพ้กัน

ถึงกระนั้น หลังเจอมรสุมชีวิตครั้งรุนแรงที่สุดด้วยคดี "คดีทุจริตที่ดินเขาไม้แก้ว" และ "คดีสังหารกำนันยูร" กำนันเป๊าะก็เลือกวิถีชีวิตของตัวเองด้วยการ "หลบหนี" กระบวนการยุติธรรม และคาดว่าตำแหน่ง "เจ้าพ่อตะวันออก" คงจะว่างลงไปสักพัก แต่ย่อมไม่ใช่ตลอดไปแน่นอน
คำถามที่ชวนระทึกก็คือ รายการ "เลือดล้างเลือด" รอบใหม่จะระเบิดขึ้นวันไหน และใครจะก้าวขึ้นมาเป็น "ก๊อดฟาเธอร์" คนใหม่ในดงเสือ-แดนสิงห์แห่งนี้เป็นรายต่อไป !?!?

สิ้นกำนันเป๊าะ...ใครขึ้น? ก่อนที่จะวิเคราะห์ในประเด็นนี้ แหล่งข่าวซึ่งเคยเป็นตำรวจในพื้นที่มานานนับสิบปี ขอเล่าถึง "ธรรมชาติ" ของการ "เปลี่ยนขั้วอำนาจ" ในดินแดนแห่งนี้เพื่อ "ปูพื้น" ว่า

"พอคนเก่าไปสักพัก ลูกน้องแต่ละคนก็จะกลับไปอยู่ในถ้ำของตัวเองสักระยะ แต่ไม่นานก็จะต้องมีรายการถล่มกันอีก และต้องมีสักคนก้าวขึ้นมาแทนแน่ๆ ขึ้นอยู่ว่าใครใจถึง และมีเงินพอที่จะดูดลูกน้องเข้าสังกัดได้มากกว่ากัน ส่วนแหล่งผลประโยชน์ก็หนีไม่พ้นทรัพยากรธรรมชาติ เช่น หิน ดิน แร่ ไม้ ฯลฯ และต่อมาจึงเป็นงานรับเหมาก่อสร้าง" แหล่งข่าวให้ข้อมูลเป็นน้ำจิ้ม

แต่ในภาวการณ์และเงื่อนไขทางสังคมเปลี่ยนไปจากเดิมมากเช่นนี้ เขากลับมองว่า รายการ "ล้างไพ่" เช่นในอดีตอาจจะไม่เกิดขึ้น เพราะในอดีตที่อำนาจรัฐยังเข้ามาไม่ค่อยทั่วถึง และอำนาจเบ็ดเส็รจยังตกอยู่ในมือ "ขุนทหาร" การทำเช่นนั้นสามารถทำได้ไม่ยาก แต่ในปัจจุบันเมื่อบ้านเมืองเจริญขึ้น และมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเกิดขึ้น เช่น อบจ. อบต. อำนาจและเงิน น่าจะตกไปอยู่ในมือคนกลุ่มนี้เสียมากกว่า

"ผมมองว่า ต่อไปการประมูลงานก่อสร้างคงมีการแบ่งเขตกันชัด เจนขึ้น และคงไม่มีการขัดแย้งกันรุนแรงถึงขั้นลากอาวุธสงครามยิงถล่มกันเหมือนที่ผ่านมา เพราะจะเป็นจุดเด่นเกินไป และคงไม่ปลอดภัยแน่นอน ส่วนรูปแบบของซุ้มมือปืนก็เปลี่ยนไปแล้ว เพราะแต่ก่อนเจ้าพ่อจะเลี้ยงดูเป็นอย่างดี แต่ปัจจุบันจะต่างคนต่างอยู่ ถ้ามีงานเมื่อไรถึงจะเรียกใช้กันที"

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงบอกให้เบาใจไปก่อนว่า ในระยะอันใกล้นี้ยัง "ไม่เห็นใคร" ที่จะก้าวขึ้นมาแทนกำนันเป๊าะ เพราะ "ไม่อยากเป็นจุดเด่น" ทั้งในสายตาลูกน้องเก่าๆ รวมทั้งผู้มีอำนาจในบ้านเมือง

ส่วนตำนาน "เจ้าพ่อตะวันออก" ก็อาจถึงคราว "ปิดฉาก" ไปพร้อมกับกำนันคนดังไปตลอดกาล !?

แฟ้มชีวิต "กำนันเป๊าะ"

นายสมชาย คุณปลื้ม หรือ "กำนันเป๊าะ" เป็นลูกคนที่ 2 แต่เป็นลูกชายคนแรกของ นายชาญชัย และ นางท้วม คุณปลื้ม เกิดเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2480 ฐานะทางบ้านพอมีอันจะกิน บิดาเป็นผู้ใหญ่บ้านใน ต.แสนสุข อ.เมืองชลบุรี มารดาขายหมูในตลาดหนองมน กระทั่งมีโรงฆ่าสัตว์ขนาดเล็กของตนเอง

ด้วยความที่เป็นคนรูปร่างสูงใหญ่เกินวัย มีนิสัยกล้าได้ กล้าเสีย ใจนักเลง จึงไม่ชอบการเรียน เพราะคิดว่าไม่ตื่นเต้นเท่าการ "ผจญภัย" ในโลกกว้าง ดังนั้น เมื่อจบชั้น ป.4 ร.ร.วัดกลางดง จึงออกมาเผชิญโชคเป็นกระเป๋ารถเมล์สายบางแสน-ศรีราชา-ชลบุรี ก่อนจะก้าวขึ้นมาเป็นคนขับรถเสียเอง

ต่อมา จึงหันไปทำเรือประมง เพราะรายได้ดีกว่า และบังเอิญไปสนิทชาวฝรั่งเศสคนหนึ่ง ซึ่งมีธุรกิจค้าน้ำมันในกัมพูชาขณะมาเที่ยวบางแสน กำนันเป๊าะจึงได้สัมปทานจับปลาในน่านน้ำกัมพูชา

แต่ทำไม่ได้กี่ปีธุรกิจประมงก็พังพาบลง เพราะ "น้ำมันแพง" จึงหันไปจับธุรกิจทำ "บ่อดินลูกรัง" จนร่ำรวย และนำไปสู่ธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง ก่อนจะแตกไลน์ไปเป็นธุรกิจเหล้า โรงแรม พัฒนาที่ดิน ฯลฯ จนสามารถสยายปีกครอบคลุมเกือบทุกกิจการในเมืองพัทยา และส่งให้วงศ์วานว่านเครือ รวมทั้งลูกน้องคนสนิทก้าวเข้ามาเป็นนักการเมืองท้องถิ่น เช่น กำนัน-ผู้ใหญ่บ้าน หรือแม้แต่ ส.ส.ในสภาผู้แทน

เส้นทางการเมือง :

ปี 2511 ลงสมัครเป็นผู้ใหญ่บ้าน หมู่ 7 ต.แสนสุข

ปี 2526 จึงก้าวเป็น "กำนัน" ตำบลแสนสุข

ปี 2531 เมื่อสุขภิบาลแสนสุข ยกฐานะเป็น เทศบาลตำบลแสนสุข จึงได้เป็น "นายกเทศมนตรี"
อ้างอิง http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=century&date=11-02-2007&group=16&gblog=9