ทำไมจึงปล่อยให้ผู้ขายวีซีดี ดีวีดีของปลอมมาทำใบอนุญาตขายได้
-การขายวีซีดี/ดีวีดี ที่เรียกว่าการประกอบกิจการเช่า แลกเปลี่ยน หรือจำหน่ายภาพยนตร์หรือวีดิทัศน์ ซึ่งต้องมาทำใบอนุญาตให้ขายได้ตามมาตรา ๓๘ หรือ ๕๔ นั้น เมื่อผู้ประกอบการมายื่นแจ้งความจำนงพร้อมเอกสารหลักฐานว่าขอประกอบอาชีพดังกล่าว เขามิได้แจ้งว่าเขาขายของปลอม หรือของลอกเลียนแบบ และแม้ทางราชการจะออกไปตรวจร้านของเขาก่อนออกใบอนุญาต ก็เชื่อว่าจะไม่พบสิ่งที่ผิดกฎหมายในเบื้องต้น ดังนั้น เราจึงออกใบอนุญาตให้ แต่เมื่อออกใบอนุญาตไปแล้ว หากไปตรวจพบภายหลังว่า ผู้ประกอบกิจการนั้น ขายของปลอม หรือของที่ไม่ผ่านการตรวจพิจารณา (ไม่ผ่านการเซ็นเซอร์) ผู้ประกอบการก็จะมีความผิดในเรื่องฉาย เช่า แลกเปลี่ยนหรือจำหน่ายภาพยนตร์และวีดิทัศน์ ที่ไม่ผ่านการตรวจพิจารณา อันเป็นคนละประเด็นกับการมาขอใบอนุญาต สรุปคือ การที่ทางราชการออกใบอนุญาตให้ ก็เพื่อให้ไปขายของได้ แต่มิใช่ออกให้ เพื่อไปขายของผิดกฎหมาย ซึ่งถ้าผู้ประกอบการจงใจมาขอเพื่อไปทำผิด ก็ต้องว่ากันเป็นกรณีๆไป ว่าจะต้องรับโทษความผิดอย่างไร และในเรื่องใดบ้าง
๒๘.หากประกอบกิจการโดยไม่ได้รับอนุญาต จะมีความผิดและโทษอย่างไร
-หากประกอบกิจการโรงภาพยนตร์ หรือประกอบกิจการเช่า แลกเปลี่ยน และจำหน่ายภาพยนตร์
โดยไม่มีใบอนุญาต หรือพูดง่ายๆ ว่า เปิดโรงหนัง หรือขายแผ่นวีซีดี/ดีวีดีภาพยนตร์แล้วไม่มาขออนุญาต จะมีความผิดตามมาตรา ๗๙ ต้องโทษปรับตั้งแต่สองแสนบาทถึงหนึ่งล้านบาท และยังปรับอีกวันละหนึ่งหมื่นบาทตลอดระยะเวลาที่ฝ่าฝืน
การขายแผ่นวีซีดี ดีวีดีภาพยนตร์ดังกล่าว รวมไปถึงพวกที่ขายตามแผงลอย บูทในห้างสรรพสินค้า วางขายตามทางเดิน รวมไปถึงตามตลาดนัดต่างๆด้วย
-หากเปิดร้านวีดิทัศน์ (ร้านเกม/ร้านคาราโอเกะ) หรือประกอบกิจการเช่า แลกเปลี่ยน หรือจำหน่ายวีดิทัศน์ (ขายแผ่นเกม/แผ่นคาราโอเกะ) โดยไม่ได้รับอนุญาต จะผิดตามมาตรา ๘๒ จะมีโทษปรับตั้งแต่หนึ่งแสนบาทถึงห้าแสนบาท และปรับอีกวันละหนึ่งหมื่นบาทตลอดระยะเวลาที่ฝ่าฝืน